Geraardsbergen is een onopmerkelijk, maar best aangenaam stadje om in te wonen. De mensen zijn er doorgaans vriendelijk (niet te familiair), volks en verzot op braderijen, jaarmarkten en andere jolijtfestijnen die me eigenlijk niet uit m’n kot krijgen. Het is zo’n doe maar gewoon-uithoek, waar een mens met een boek of een krant die niet Het Laatste Nieuws of Het Nieuwsblad heet meteen met de nodige argwaan bekeken wordt (“Whatcha readin’ for..?”). Het mag dan ook geen verrassing zijn dat het leesvoer van m’n medereizigers op de trein doorgaans beperkt blijft tot Metro, Het Laatste Nieuws (met een sterrol voor het sportkatern) en het reclameblaadje van den Aldi (no shit). Soms duikt er een revolutionair op met Humo in z’n pollen. Als er dan al een onverlaat is die op de terugweg een roman bovenhaalt, dan stapt die steevast uit in Halle of Edingen. Geraardsbergen heeft immers niks met boeken. Boeken hebben nog minder met Geraardsbergen. De lokale Standaard Boekhandel moet het vast hebben van DVD’s, kookboeken en andere papierbundels met veel prentjes in. De lokale Fun vermaalt boeken tot confetti.
Groot was dan ook m’n verbazing toen zonet een sympathiek en fluks ogende jonge vrouw (rood/bruin haar, zwarte broek en jas, sneakers) de coupé betrad en het werk hierboven bovenhaalde. U kan zich voorstellen dat ik dat mateloos intrigerend vond. En geruststellend, ergens (er zit misschien nog een mooie toekomst in voor Boleuzia Jr.). Wat de jonge vrouw betreft hou ik het voorlopig maar bij een studente die het stadje binnen enkele jaren ontvlucht om onderkomen te vinden in Gent. Die stad is wat boeiender dan Geraardsbergen. Maar ze zal er nooit vereeuwigd worden in een blogpost omdat ze leest.
NP: The National – High Violet
kijk eens aan!
Ook gelezen?
Sentimentele kwasten!:)
Dat kind zat natuurlijk gewoon voor een zesde keer datzelfde voorwoord te herkauwen!
Historische bronnen moet je altijd ‘kritisch en objectief’ durven benaderen!!!
… én zeker als ze jong, studentikoos en vrouwelijk zijn:)
Dat boek staat hier ook in mijn bibliotheek. Verplichte lectuur voor studenten archeologie of kunstgeschiedenis.
Interessant om te doorbladeren, minder leuk om er examen over te hebben.
@mips: nee nee, ze zat tegen het einde van het boek. kan natuurlijk wel zijn dat ze begonnen was bij het nawoord en dat eerst van buiten leerde.
ik ga het me maar eens aanschaffen, denk ik 🙂 (of lenen bij chelone)
Je gaat je nog in je ongeluk storten Guy!
Als ik het heb over een “sympathiek ogende vrouw”, dan betekent dat in mijn geval nog niet dat ik er mee ga babbelen. 🙂
Iemand aanspreken op de trein heb ik de voorbije drie jaar niet gedaan en dat ga ik ook zo houden.
“een revolutionair (..) met Humo” … euh … Humo?! revolutionair?!
Ik dacht dat ge ondertussen toch al een tijde de acné-leeftijd achter u gelaten had? Of bedoelt ge dat men in Geraardsbergen die vod een revolutionair boekske vindt?
Het tweede 🙂
Ons Humo-abonnement is intussen al een hele tijd geleden opgezegd
(bijgevolg heb ik er geen idee meer van wat m’n medemens bezighoudt en dat is doorgaans een goede zaak)
Ik bedoel met het lezen van dat boek, aan het andere dacht ik niet eens. 🙂
ik doe het niet omdat ik niet wakker wil worden in een provinciaal hol waar ik niet welkom ben
en ook omdat ik weet hoe het is als zo’n in slaap gevallen klojo met z’n nuchtere adem in je gezicht zit te blazen
ooit werd ik op de trein eensklaps wakker.
van mijn eigen gesnurk, besefte ik plots.
en van het gezucht van medepassagiers.
nee, dat was niet best!
(we spreken hier gelukkig van enige tijd geleden)