De voorbije anderhalve maand vooral concerten en boeken en allerhande tekstjes afgewerkt. Weinig films gezien, en de meerderheid was dan niet eens het bekijken waard. Al goed dat ik intussen een voorraadje ingeslagen heb om dat onnozele gemiddelde niveau wat op te krikken.
- The Informant (Steve Soderbergh, 2008). Amusante film met een uitstekende Matt Damon. Niet de hoogvlieger die ik verwacht had. (***1/2)(64)
- Whiteout (Dominic Sena, 2008). Slap afkooksel van Carpenters The Thing. (*1/2)(65)
- Let The Right One In (Tomas Alfredson, 2008). De verrassing van het jaar. Een charmante, visueel erg aantrekkelijke en heel originele film die het genre van de vampierenfilm weer heel even cool maakt. (****1/2)(66)
- Mutant Chronicles (Simon Hunter, 2008). Dit is geen film, maar een door computernerds samengestelde reeks beelden. (1/2)(67)
- Knowing (Alex Proyas, 2009). Hey, Nicolas Cage! In z’n zoveelste kutfilm! Wachten op de remake van Bad Lieutenant, dan maar. (*1/2)(68)
- My Bloody Valentine (Patrick Lussier, 2009). Redelijk geinige horror. Bij momenten. (**)(69)
- Flightplan (Robert Schwentke, 2005). Begint goed, en gaat dan vervelen. (**)(70)
- Who’s Afraid Of Virginia Woolf? (Mike Nichols, 1966). Kent een kleine inzinking na 2/3, maar het blijft een volbloed klassieker die ik kan blijven bekijken. (****1/2)(71)
- To Tulsa And Back – On Tour With J.J. Cale (Jörg Bundschuh, 2005). Gezapige en gulle (2,5u!) on the road-documentaire. Een must voor de liefhebbers. Voor 3.99 euro in de Wibra. (****)(72)
- Insanitarium (Jeff Buhler, 2008). Dat is zelfs geen reeks beeldjes meer. Walgelijke geldverspilling. (0)(73)
- Marathon Man (John Schlesinger, 1976). Ik ben een fan van de Amerikaanse cinema uit de jaren zeventig, maar om een of andere wazige reden had ik deze nog niet gezien. Beetje teleurgesteld, want Olivier is al te theatraal en er zit iets niet goed met de opbouw van de film. (***1/2)(74)
- The Haunting In Connecticut (Peter Cornwell, 2009). Aan hetzelfde bedje ziek als veel hedendaagse muziek: het ziet er allemaal goed uit en speelt driftig leentjebuur bij de voorgangers, maar het is hol en betekenisloos, één en al stijl en trucs en tics en niks substantie of eigen smoel. (*)(75)
NP: Barbara Manning – 1212
Boleuzia 